Saturday, 21 July 2012

CONTOH ESEI:BUDAYA TRADISIONAL


Kegiatan seni budaya tradisional

Kegiatan seni budaya tradisional kini semakin tidak mendapat tempat dalam kalangan masyarakat di negara ini. Jelaskan faktor-faktor yang menyebabkan wujudnya keadaan tersebut.

• Kegiatan seni budaya tradisional kini semakin tidak mendapat tempat dalam kalangan masyarakat di negara ini.
• Banyak faktor yang menyebabkan wujudnya keadaan tersebut.

1. Proses globalisasi menyebabkan kegiatan seni budaya tradisional semakin lesu.
• Akibat globalisasi, kita terdedah kepada perkembangan budaya asing secara meluas.
• Semua orang dapat mengikuti perkembangan seni budaya dunia terkini melalui internet/facebook, blog dsn.
• Seni atau budaya asing yang baru biasanya lebih menarik minat orang ramai.
• Misalnya generasi muda mahukan breakdance, hip-hop, popping, tempo muzik yang lebih rancak dsn. Masakan tradisional diganti dengan makanan segera dari barat
• Akibatnya tarian seni budaya tradisional seperti Wayang kulit, makyung, ghazal, tarian kipas, tarian kepang dsn semakin dilupakan.

2. Kemajuan teknologi maklumat juga merupakan puncanya.
• Kini permainan teknologi maklumat lebih memikat.
• Misalnya “PSP”, “Wii” dan sebagainya.
• Misalnya permainan badminton dapat dijalankan melalui “Wii” dengan seorang diri sebagai pemain.
• Pelbagai program permainan dapat “didownload” daripada internet.
• Pelbagai permainan dalam I-phone.Wi-Fi, 3G memberi kesan audio visual lebih memikat.
• Sebaliknya congkak dikatakan membosankan dan tidak mencabar.
• Begitu juga dengan wau dan gasing yang memakan masa menyediakannya dan memerlukan kemahiran dan kumpulan rakan. Misalnya kanak-kanak bandar tidak tahu meligat gasing.

3.Sikap masyarakat yang dingin juga menjejaskan budaya tradisional kita.
• Kehidupan kita semakin sibuk.
• Selepas bekerja, rakyat tiada masa terluang untuk aktiviti seni tradisional yang perlukan kemahiran.
• Usaha menghasilkan tenunan kain songket, lukisan batik dan kraftangan yang lain memakan masa.
• Aktiviti permainan gasing dan wau mengambil masa panjang, dari mencari bahan mentah dan menghasilkannya.
• Tegasnya, hiburan tradisional tidak serasi dengan hidup sibuk kini.
• Yang lebih banyak ialah pusat yoga, pusat tarian moden, jimnasium bina badan dan persolekan muka serta melansingkan badan.

4. Kekurangan pusat latihan turut menyebabkan masalah ini.
• Tanpa latihan khusus, bakat yang berpotensi tidak dapat diasah.
• Mereka yang berminat juga sukar mendapat peluang.
• Dengan itu, kita sukar melahirkan pengarah dan pelakon yang baik.
• Pusat perkembangan seni budaya tradisional amat terhad.
• Pusat sedemikian tidak menguntungkan jika tanpa tajaan kerajaan.
• Akibatnya ramai rakyat yang berminat tidak dapat latihan.
• Para pengamal seni tidak dapat menyampaikan ilmu ini kepada generasi muda.
• Seni tradisional juga kurang diperkenalkan di media massa.
• Maka pendedahan kegiatan seni budaya tradisional sangat kurang.

Langkah-langkah majukan seni budaya tradisional
Festival Kuala Lumpur:
• Hasrat kita membentuk bangsa yang bukan sahaja maju secara fizikal, tetapi pada masa yang sama tinggi nilai budaya dan keseniannya, maka sudah tentu pembangunan ekonomi negara perlu dilengkapi dengan keupayaan warganya menjulang kecemerlangan melalui pupukan seni budaya.
• Kepelbagaian seni budaya dan warisan negara, dan manifestasi usaha tersebut dalam satu acara besar berbentuk Festival ini amat sesuai sekali.
• Menjadi landasan penting untuk mengenengahkan keindahan dan unsur-unsur kebudayaan, kesenian dan warisan pelbagai kaum di Malaysia, sama ada untuk tatapan masyarakat tempatan mahupun masyarakat antarabangsa.
• Untuk mempamerkan kecemerlangan kreativiti dan warisan bangsa.
• ketengahkan sebagai bandaraya moden dan progresif, namun tetap kaya dengan nilai-nilai kebudayaan, kesenian dan ketamadunan. “Kuala Lumpur is a city with a soul”.
• Malaysia ini sudahpun terkenal dengan keistimewaannya dari segi kekayaan budaya dan warisan serta kesenian, hasil dari kewujudan masyarakat berbilang kaum yang hidup bersama dalam keadaan harmoni.

Kuala Lumpur Sebagai Pusat Kesenian Antarabangsa
• Dasar menjadikan Kuala Lumpur Sebagai Pusat Kesenian Antarabangsa bertujuan untuk memartabatkan identiti dan imej Kuala Lumpur sebagai Pusat Kesenian Antarabangsa melalui program kebudayaan dan kesenian antarabangsa seperti persembahan tarian, muzik, lukisan, kraftangan, lakonan, teater, puisi, perfileman, pameran, persidangan, forum, simposium dan festival.

Skim Bantuan Kebudayaan
• Skim Bantuan Kebudayaan khusus bagi membantu kepada Badan Bukan Kerajaan untuk melaksanakan aktiviti seni budaya. Bantuan yang diperolehi akan dapat meningkatkan lagi kemahiran, kemampuan dan kecekapan badan bukan kerajaan di dalam bidang masing-masing.

Kemajuan Pementasan Seni
• Istana Budaya telah berjaya mementaskan 16 produksi tempatan dan 6 produksi antarabangsa dengan jumlah penonton seramai 64,722 orang. Muzikal Puteri Hang Li Po telah berjaya menarik khalayak pelbagai kaum.

Merakyatkan Seni
Laman Seni Kuala Lumpur
• Program ini telah diadakan  Istana Budaya setiap hari Sabtu pertama setiap bulan.
• Beberapa aktiviti sokongan seperti persembahan kebudayaan tradisional dan moden, senam seni, pertandingan nyanyian, demonstrasi seni tampak, permainan tradisional dan sebagainya diadakan bagi menggalakkan orang ramai mengunjungi program ini.

Pembangunan Kraf
i. Penyelidikan dan Pembangunan
• Rekaan produk kraf baru telah dihasilkan yang meliputi bidang batik, tenunan, tekatan, seramik, hasil rimba dan logam.
• Kajian teknologi dan kajian bahan telah dihasilkan.
• Pusat Inovasi Seramik telah diwujudkan untuk dimanfaatkan oleh pengusaha seramik.

ii. Pembangunan Usahawan Kraf
• Satu Daerah Satu Industri telah dibangunkan dan memberi peluang pekerjaan kepada penduduk. Kraftangan Malaysia juga melaksanakan projek pentahapan usahawan kraf, projek pentahapan usahawan muda dan projek perantisan kraf warisan.

iii. Galakan Dagangan
• Promosi diadakan di peringkat domestik dan peringkat antarabangsa.
• Nilai jualan bagi promosi domestik adalah sebanyak RM4.4 juta manakala promosi antarabangsa dapat menjana sebanyak RM8.3 juta. Hari Kraf Kebangsaan diadakan di Kompleks Kraf Kuala Lumpur.

iv. Latihan Kemahiran Kraf
• Pembangunan tenaga mahir melalui Institut Kraf Negara telah melatih pelajar di peringkat sijil dan di peringkat diploma. Bidang kraf yang ditawarkan ialah batik, tenunan,kayu, rotan, seramik dan logam.

v. Pemuliharaan Kraf
• Bagi mengekalkan seni kraf warisan negara, aktiviti pemuliharaan dan pemeliharaan dilaksanakan.
• Kraftangan Malaysia mengadakan pameran bertema di Muzium Kraf dan aktiviti pendidikan kraf serta menerbitkan buku kraf iaitu Buku Seramik Tradisional Malaysia dan Buku Seni Gerus.

Dasar Perfileman Negara
i. Kemudahan Dana Perfileman dan Skim Kemudahan Produksi
• Sebanyak RM1.135 juta berbentuk pinjaman telah diluluskan kepada 5 filem cereka. 3 buah filem pula telah mendapat bantuan daripada kemudahan dana perfileman, iaitu sebanyak RM12 juta.

ii. Pembangunan modal insan
• Sebanyak 17 buah bengkel telah diadakan dengan 268 orang peserta.

Anugerah Seni Negara
• Anugerah Seni Negara ialah pengiktirafan tertinggi kerajaan kepada penggiat seni, karyawan dan seniman yang telah menyumbang dan memperlihatkan ketokohan yang cemerlang dalam pembangunan seni tanah air.
• Anugerah Seniman Negara, Anugerah Karyawan Seni dan Anugerah Pendukung Seni.

Skim Latihan Pembangunan Penggiat Seni (SLPPS)
• Skim Latihan Pembangunan Penggiat Seni (SLPPS) diwujudkan khusus bagi penggiat seni, budayawan dan karyawan bagi mempertingkatkan tahap pengetahuan dan kepakaran dalam bidang seni, budaya dan warisan di dalam dan di luar negara.
• memberi penajaan kepada penggiat seni individu, syarikat swasta dan persatuan.



Usaha Bagi Mengekalkan Permainan Tradisional

.Langkah awal yang boleh dilakukan dalam mengekalkan permainan tradisionalini ialah kerajaan menyediakan lebih banyak tempat-tempat atau gelanggang untuk memudahkan rakyat memainkan permainan ini. Kewujudan gelanggang ini memberi peluang kepada semua lapisan masyarakat untuk bersama-sama menikmati permainanini.. Oleh itu, pembinaan gelanggang yang cukup oleh pihak kerajaan mampu memberinafas baru kepada keseinambungan permainan warisan budaya ini.Berkaitan dengan pembinaan gelanggang, pihak kerajaan boleh memajukan permainan ini dengan turut menyediakan jurulatih yang terlatih di setiap gelanggang yangtelah disediakan itu. Kewujudan jurulatih ini memastikan masyarakat menerima latihanyang tepat tentang sesuatu permainan itu dan berupaya mengajarkan ilmu itu kepadaanak-anak mereka pula. Langkah ini memastikan berlakunya keseinambungan dalammemainkan permainan yang semakin dilupakan,oleh itu permainan warisan budaya iniakan terus dimainkan jika ada jurulatih yang bertauliah untuk mengajar masyarakat kita.Selain itu, pihak sekolah boleh menjadikan permainan tradisional ni sebagaisalah satu bentuk aktiviti kokurikulum yang disertai oleh pelajar. Tindakan inimemastikan pelajar kita terdedah dengan jenis-jenis permainan tradisiona sejak muda lagidan memahami kepentingan mengekalkan permainan ini. Kesedaran yang dipupuk sejak awal ini mampu memberi impak yang mendalam dalam jiwa seseorang pelajar sehinggalah mereka memasuki alam dewasa. Jadi, pihak sekolah wajib menjadikan permainan ini sebagai satu aktiviti sekolah yang penting untuk disertai oleh pelajar.Tambahan pula, permainan tradisional ini boleh dikekalkan jika pihak berkuasa mengadakan promosi yang berkesan tentangnya menerusi media massa.

Penayangan iklan yang bersesuaian seperti menjelaskan aspek kepentingan permainan ini boleh menimbulkan kesedaran dalam diri masyarakat. Pemahaman ini kemudiannya akandijelmakan dalam bentuk masyarakat cuba mengekalkan dan memainkan permainan inisekerap mungkin dalam hidup mereka.


RUJUKAN:KATEGORI JENAYAH


ISU SEMASA:AKHBAR 2012

PDRM, Polri tangani jenayah secara bersama

KUALA LUMPUR 19 Julai - Polis Republik Indonesia (Polri) sedia menerima informasi daripada Polis Diraja Malaysia (PDRM) dalam menyelesaikan kes jenayah yang dilihat berpotensi menaikkan sentimen negatif rakyat negara itu.
Perkongsian maklumat itu selari dengan kewujudan pelbagai kes jenayah merentas sempadan yang kadang-kala terlalu disensasikan sehingga menimbulkan kebencian rakyat Indonesia kepada Malaysia.
Antara kes-kes jenayah yang diberi perhatian adalah kes berkaitan penderaan pekerja asing Indonesia, pemerdagangan manusia serta jenayah berat melibatkan kekerasan dan penggunaan senjata.
Pengarah Jabatan Siasatan Jenayah (JSJ), Ibu Pejabat Polis Bukit Aman, Datuk Seri Mohd. Bakri Mohd. Zinin (gambar) berkata, pertukaran maklumat itu penting memandangkan sesetengah informasi akan tersebar dengan cepat tetapi ia tidak dilaporkan secara tepat sehingga menimbulkan sentimen negatif di republik itu.

ISU SEMASA:AKHBAR 2012

Polis bantuan hanya boleh tahan penjenayah

KUALA LUMPUR 20 Julai - Semua polis bantuan yang ditugaskan syarikat masing-masing untuk mengawal keselamatan di pusat beli-belah di seluruh negara hanya diberi kuasa untuk menahan penjenayah.
Pengarah Jabatan Pengurusan, Ibu Pejabat Polis Bukit Aman, Datuk Mortadza Nazarene berkata, polis bantuan terbabit bagaimanapun dikehendaki menyerahkan setiap kes kepada Polis Diraja Malaysia (PDRM) dengan segera untuk tindakan lanjut.
"Polis bantuan juga tidak diberi kuasa untuk melakukan sebarang soal siasat ke atas mana-mana penjenayah mahupun tindakan kekerasan ke atas mereka.
"Penempatan dan penugasan polis bantuan di pusat beli-belah hanya berperanan membantu PDRM memastikan usaha pencegahan dan menangani kes-kes jenayah di premis itu dapat dilaksanakan," katanya kepada pemberita di Pusat Latihan Polis (Pulapol) Jalan Semarak, di sini hari ini.

DASAR KERAJAAN:NKRA

Enam Bidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA)

1. Bilakan Perdana Menteri Dato’ Seri Najib Tun Razak mengumumkan 6 National Key Result Area (NKRA)?

• Pada Isnin (27 Julai 2009), Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak telah mengumumkan Indeks Prestasi Utama (KPI) enam teras Bidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA), termasuk membabitkan bidang usaha bagi mengurangkan kadar jenayah, dan memerangi rasuah. Bidang-bidang lain termasuk meluaskan akses kepada pendidikan berkualiti dan berkemampuan; meningkatkan taraf hidup rakyat berpendapatan rendah; memperkasa prasarana luar bandar dan pedalaman; dan menambah baik pengangkutan awam dalam jangka masa sederhana.
2. Siapakah Menteri-menteri yang bertanggungjawab menerajui 6 NKRA berkenaan?

• Bagi setiap NKRA, seorang menteri akan dilantik sebagai 'lead minister' atau menteri pimpinan bagi menerajui NKRA yang ditetapkan. Menteri-menteri yang dilantik ialah:
I. Bagi NKRA untuk meluaskan akses pendidikan berkualiti dan berkemampuan, menterinya ialah Tan Sri Muhyiddin Yassin (Timbalan Perdana Menteri, Menteri Pelajaran)
II. Bagi NKRA mengurangkan kadar jenayah, Datuk Seri Hishammuddin Tun Hussein (Menteri Dalam Negeri)
III. Bagi NKRA memerangi rasuah, Datuk Seri Mohamed Nazri Aziz (Menteri di Jabatan Perdana Menteri).

IV. Bagi NKRA tingkatkan taraf hidup rakyat berpendapatan rendah pula menterinya ialah Datuk Seri Shahrizat Abdul Jalil (Menteri Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat)
V. Bagi NKRA memperkasa prasarana luar bandar dan pedalaman ialah Datuk Seri Shafie Apdal (Menteri Kemajuan Luar Bandar dan Wilayah)
VI. Bagi NKRA menambah baik pengangkutan awam, menterinya ialah Datuk Seri Ong Tee Keat (Menteri Pengangkutan).

3. Bagaimanakah NKRA dilaksanakan?
• Perdana Menteri akan bertanggungjawab secara keseluruhan terhadap matlamat NKRA dan pencapaian KPI tersebut
• KPI akan diletakkan kepada setiap 6 jurusan NKRA. Setiap NKRA, akan dikenal pasti pula KPI-KPI nya dengan sasaran khusus agar dapat diukur. Berpandukan dengan KPI ini, segala prosedur akan diperkemas, segala sumber dan tenaga dalam organisasi akan digembleng dan segala usaha akan ditumpu untuk mencapai sasaran yang di pateri dalam satu tempoh masa munasabah yang dijanjikan
• Setiap minggu PM akan berjumpa dengan setiap 'lead minister' ini bagi menilai pencapaian KPI yang ditentukan. Maknanya dalam setiap enam minggu, PM akan dapat menyelesaikan satu pusingan penilaian pencapaian bagi enam lapangan NKRA seperti yang direncanakan.
• Bukan itu sahaja, anggota Jemaah Menteri lain yang tidak termasuk dalam NKRA juga tidak terkecuali daripada mempunyai KPI kerana mereka tetap dipertanggungjawabkan untuk mencapai KPI kementerian masing-masing, yang akan dinilai oleh Perdana Menteri sendiri setiap enam bulan.
• Sebagai bukti tahap kebersungguhan untuk menjayakan rencana ini, 3 bengkel khusus telah diadakan di peringkat Jemaah Menteri. Bengkel-bengkel tersebut adalah bagi merangka, memperincikan dan mencari penyelesaian terhadap isu-isu yang berbangkit. Sesungguhnya, kita komited melakukan proses transformasi melalui pengurusan berteraskan pencapaian dengan menggunakan kaedah penetapan NKRA dan pengukuran KPI. Ini semua dilakukan bagi memastikan pada analisa akhir rakyatlah yang akan memperoleh faedahnya.

4. Latar belakang merevolusikan pengurusan

Perkhidmatan Kerajaan : Pencapaian Diutamakan
• Pada hari pertama dilantik menjadi Perdana Menteri, PM telah menyatakan dengan jelas bahawa kepimpinan negara di bawah panji pentadbiran kini akan membawa pendekatan baru, bagi menempa sebuah zaman baru dan bakal menjelmakan pula sebuah kerajaan yang mengutamakan pencapaian berpaksikan kepentingan rakyat.
• Pada 28hb April, PM telah mengutarakan Key Performance Indicator atau Petunjuk Prestasi Utama ringkasnya KPI, yang akan menjadi piawai kepada pencapaian anggota pentadbiran dan penjawat awam. KPI merupakan satu amalan penting dalam pengurusan prestasi untuk menilai dan mengukur sasaran yang ditetapkan oleh sesuatu organisasi seperti kementerian atau agensi kerajaan secara objektif. KPI telah diguna pakai oleh banyak syarikat korporat dan didapati sebagai radas timbangan kerja yang sangat berkesan. Malah, mekanisme ini juga diterima pakai dengan jayanya oleh kerajaan di negara-negara maju seperti Britain, Australia dan Kanada.
• Ini kerana Kepimpinan tidak akan bermakna jika ia tidak berpaksikan kepada pencapaian. Hatta, kemuncak kepada penilaian rakyat berkait kepimpinan sektor awam mahupun politik adalah pencapaian. Metodologi ini juga akan membolehkan perkhidmatan awam bahkan anggota pentadbiran dinilai secara menyeluruh dari aspek kuantitatif dan kualitatif.
• Pada hari ke seratus pentadbiran PM baru-baru ini, PM telah mengumumkan 6 bidang keberhasilan utama nasional atau National Key Results Area, singkatannya NKRA. Ia menjadi bidang-bidang yang diberi keutamaan di peringkat kebangsaan.

5. Apakah tujuan pelaksanaan NKRA?
• Tujuan PM memperkenalkan NKRA dan KPI adalah bagi memastikan elemen kebertanggungjawaban yang serius, wujud di kalangan anggota pentadbiran dan juga penjawat awam.
• Puncanya ialah, PM tidak mahu rakyat sebagai klien utama berada dalam keadaan teraba-raba dan samar, akan apakah inisiatif, rencana dan hala tuju pembangunan yang sedang digembleng oleh Kerajaan.
• PM mahu segala rancangan pembangunan negara demi kesejahteraan rakyat ini di maklum dan diketahui oleh rakyat agar mereka dapat memantau dan menilai pencapaian sasaran seperti yang ditetapkan.
• PM turut meletakkan KPI kepada 6 jurusan NKRA tersebut. Untuk setiap NKRA, akan dikenal pasti pula KPI-KPI-nya dengan sasaran secara khusus agar dapat diukur. Dengan adanya KPI ini, maka segala prosedur akan diperkemas, segala sumber dan tenaga dalam organisasi akan digembleng dan segala usaha akan ditumpu untuk mencapai sasaran yang di pateri dalam satu tempoh masa munasabah yang dijanjikan.

6. Apakah perincian 6 Bidang Keberhasilan Utama Nasional (NKRA)?
1) NKRA yang pertama :Mengurangkan Kadar Jenayah
• Sesebuah negara yang menuju ambang kemajuan seperti Malaysia perlu berada dalam keadaan aman dan damai. Jauh dari segala bentuk ancaman dan jenayah. Walau bagaimanapun di mana-mana negara di dunia pencegahan jenayah secara total tidak mungkin dapat dicapai. Pastinya ada sahaja dari masa ke semasa kejadian-kejadian yang sukar untuk dielakkan daripada ianya berlaku.
• Oleh yang demikian, kerajaan memandang serius isu pencegahan jenayah dan meletakkan keutamaan pengurangan kadar jenayah sebagai salah satu NKRA di bawah Kementerian Dalam Negeri. Untuk itu, kerajaan telah mengenal pasti NKRA pengurangan jenayah dan di pecah bahagi kepada tiga bahagian iaitu:

i) Jenayah jalanan
Jenayah jalanan diberi penekanan kerana didapati ia mendatangkan trauma dan ketakutan berpanjangan kepada ahli keluarga juga anggota masyarakat. Apa yang dimaksudkan dengan jenayah jalanan termasuklah curi ragut, samun tanpa bersenjata dan samun berkawan tanpa bersenjata api. Statistik menunjukkan jenayah kategori ini bukanlah enteng-entengan kerana ia merupakan 17% daripada keseluruhan indeks jenayah 2008. Manakala hot spots kepada jenayah jenis ini telah dikenal pasti terutamanya di empat kawasan utama iaitu Kuala Lumpur, Selangor, Pulau Pinang dan Johor. Didapati, negeri-negeri ini mencatat sebanyak 72% daripada jumlah keseluruhan jenayah jalanan pada tahun 2008. Oleh sebab itu kerajaan menetapkan sasaran pengurangan jenayah jalanan ini sebanyak 20% pada penghujung tahun 2010.

ii) Keselamatan awam
Penumpuan akan diberikan dalam hal penambahbaikan persepsi rakyat terhadap keselamatan awam di mana pasukan-pasukan sukarela yang sedia ada terutamanya RELA akan dikemas kini dan diberi latihan secukupnya secara lebih teratur. Ini termasuklah penyeragaman uniform supaya mereka dapat dilibatkan bersama PDRM khususnya dalam usaha membanteras jenayah jalanan. Dalam usaha ini, balai-balai yang berkaitan akan dinaiktarafkan serta peralatan-peralatan yang diperlukan akan turut ditambah. Selain itu, langkah-langkah pengawalan dan pencegahan akan ditingkatkan lagi dengan menambah peralatan CCTV.

iii) Peningkatan Prestasi Agensi Penguatkuasaan
Untuk menaikkan prestasi agensi penguatkuasaan pula, Kementerian Dalam Negeri akan bekerjasama dengan Jabatan Peguam Negara dan Jabatan Perdana Menteri untuk mengkaji cara-cara mempercepatkan proses perundangan terhadap kes-kes tertangguh misalnya dengan mewujudkan tribunal atau mahkamah khas bagi jenayah jalanan.

2) NKRA yang kedua – Memerangi rasuah
• Kerajaan amat komited dalam usaha memerangi rasuah. Seperti mana yang kita semua tahu, gejala rasuah haruslah dibendung sebelum ianya terus membarah. Badan antarabangsa iaitu Transparency International dalam Corruption Perception Index mereka, meletakkan Malaysia di tangga 47 pada tahun 2008 berbanding dengan kedudukan nombor 39 pada tahun 2004.
• Oleh itu, untuk memastikan persepsi kedudukan dan ranking Malaysia bertambah pulih pada masa hadapan, kerajaan beriltizam mengemas kini polisi, prosedur dan penguatkuasaan yang berkaitan.
• Sehubungan dengan itu, kerajaan telah pun mengambil keputusan bahawa semua perolehan kerajaan haruslah menggunakan tender terbuka atau pun tender terhad kecuali dalam kes-kes tertentu. Manakala dari segi peningkatan penguatkuasaan, kerajaan telah pun menaikkan taraf badan pencegah rasuah menjadi Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) dengan bidang kuasa dan perundangan yang lebih efektif.

3) NKRA yang ketiga – Meluaskan Akses Kepada Pendidikan Berkualiti dan Berkemampuan
• Seperti yang semua maklum, ilmu pengetahuan menjadi kandil penyuluh yang menerangi kegelitaan hidup di dunia. Malah ilmu menjadi prasyarat kepada pembikinan mana-mana tamadun yang pernah terbina dan yang menentukan kelancangannya. Justeru, kerajaan akan terus mengiktiraf dan memberikan ruang kepada yang terbaik dan terbilang tanpa mengira latar keturunan mahupun taraf sosioekonomi.
• Oleh itu, dalam bidang pendidikan, PM mahu memastikan anak-anak bangsa mendapat akses kepada pendidikan berkualiti dan berkemampuan. Mahu tidak mahu, generasi muda Malaysia perlu berilmu, mesti berfikiran kreatif, berinovatif, bercirikan nilai murni serta mampu bersaing di persada internasional yang penuh cabaran ini dari kemudahan yang diberikan.
• Kerajaan akan memberikan keutamaan untuk menyediakan pendidikan yang terbaik bermula daripada peringkat asas iaitu peringkat prasekolah. Untuk itu, pendidikan prasekolah akan dijadikan sebahagian daripada sistem pendidikan kebangsaan dalam aliran perdana.
• Adalah amat merugikan kerana terdapat kanak-kanak yang pergi ke sekolah tetapi masih tidak menguasai kemahiran membaca atau menulis apabila meninggalkan bangku pengajian. Maka, bagi menangani kemelut ini, PM telah menetapkan supaya semua kanak-kanak normal yang bersekolah boleh menguasai kemahiran membaca, menulis dan mengira ketika melangkah ke Tahun 4 sekolah rendah sebelum penghujung 2012. Kerajaan menyedari hanya 60% sahaja anak-anak Malaysia yang dapat akses pendidikan pra sekolah, jadi KPI menjelang 2012 berharap pencapaian ini dapat dinaikkan sekurang-kurangnya kepada 80%.
• Bersesuaian dengan konsep pencapaian diutamakan pula, kepimpinan sekolah di peringkat rendah dan menengah perlu menyedari mereka adalah peneraju tapak semaian modal insan nasional. Berkaitan itu, kerajaan dengan ini ingin menawarkan new deal atau satu Bai’ah baru kepada semua pengetua dan guru besar sekolah dengan janji ganjaran berasaskan pencapaian sekolah masing-masing.
• Selain itu , sebagai projek perintis, sebanyak 100 buah sekolah, terdiri daripada jenis harian biasa, sekolah bestari, kluster, trust school atau sekolah berpiagam dan sekolah berasrama penuh, akan dikenal pasti untuk diangkat menjadi Sekolah Berprestasi Tinggi. Dengan ini, kerajaan akan menyediakan persekitaran pelajaran dan pembelajaran yang kondusif serta menggalakkan kerjasama antara sektor awam dan swasta bagi memacu lagi pencapaian pelajar. Semua rencana ini akan dilaksanakan dalam tempoh 3 tahun sebelum penamat 2012.

4) NKRA yang keempat – Meningkat Taraf Hidup Rakyat Yang Berpendapatan Rendah
• PM bertekad untuk membanteras kemiskinan tegar menjelang 31 Disember 2010 sesuai dengan matlamat RMK9. Mengikut rekod sistem e-kasih, terdapat hampir 45,000 ketua isi rumah (KIR) miskin tegar di seluruh negara. Daripada jumlah itu, lebih 11,000 telah disahkan statusnya dan telah pun mendapat bantuan Jabatan Kebajikan Masyarakat. Manakala pengesahan status lebih 14,000 KIR di Sabah dan Sarawak sedang giat dijalankan oleh Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat dan dijangka selesai pada penghujung tahun 2010.
• Sehubungan ini juga, sebagai sebuah kerajaan yang prihatin, kerajaan sentiasa mendengar rintihan serta merasai denyut nadi rakyat dan tidak sekali-kali memandang mudah soal kebajikan rakyat. Kerajaan mahu setiap bantuan yang dijanjikan bukan sahaja sampai ke tangan rakyat tetapi tiba pada masa yang tepat. Oleh itu, bermula Januari 2010 semua bantuan kebajikan untuk rakyat akan dibayar pada tiap 1 hari bulan bagi bulan yang berkenaan.
• Sememangnya, sumbangan kaum wanita kepada pembangunan negara tidak dapat dinafikan. Malah, kaum hawa membentuk separuh dari penduduk Malaysia. Bersesuaian itu kerajaan berhasrat untuk melatih dan melahirkan lebih ramai jumlah usahawan wanita. Sehingga Jun 2009 sahaja, seramai 717 wanita yang berpotensi untuk dibimbing menjadi usahawan dalam program Sahabat Amanah Ikhtiar telah dikenal pasti. Justeru, kerajaan dengan ini menetapkan matlamat untuk menambah lagi jumlah usahawan di kalangan wanita ini kepada seramai 4,000 orang menjelang tahun 2012 melalui program Amanah Ikhtiar Malaysia.

5) NKRA yang kelima : Memperkasa Prasarana Luar Bandar dan Pedalaman
• Bersesuaian dengan semangat dan konteks ajaran al Quran Surah Al-Hashr ayat 7 bahawa, janganlah hendaknya harta dan kekayaan itu beredar di kalangan orang-orang berada sahaja bahkan sepatutnya ia melimpah ke seluruh negara. Maka, atas prinsip maslahah umum juga, tiada yang sepatutnya tercicir dari merasai mahsul kemakmuran.
• Lantaran itu, pentadbiran kerajaan akan terus giat memperkasa infra luar bandar dan pedalaman. Menjelang tamatnya tahun 2010 dirancang sepanjang 750 km jalan luar bandar akan siap dibina di Sabah dan Sarawak. Jumlah ini akan ditambah lagi kepada 1,500km atau dua kali ganda daripada perancangan awal. Ini akan melibatkan peruntukan berjumlah RM4 bilion dan akan siap terlaksana sebelum penamat tahun 2012.
• Jalan-jalan yang akan dibina terdiri daripada tiga (3) kategori iaitu jalan berturap (paved), jalan kerikil (gravel) dan jalan tanah yang akan memberi kemudahan perhubungan serta faedah kepada hampir 2 juta penduduk luar bandar di Sabah dan Sarawak.
• Manakala di Semenanjung Malaysia pula, bagi tempoh yang sama, liputan rangkaian jalan luar bandar akan dipertingkatkan bagi memastikan kesemua rakyat tinggal paling jauh pun, 5km dari kemudahan jalan berturap. Ini akan melibatkan peruntukan berjumlah RM1 bilion dan bermakna jumlah peruntukan yang diperlukan bagi penyediaan infrastruktur asas sehingga 2012 adalah sebanyak RM5 bilion.
• Pada masa ini, liputan bekalan air bersih di Sabah dan Sarawak masih belum memuaskan iaitu masing-masing di sekitar 62%. Justeru, Kerajaan telah menetapkan pada akhir RMK9 liputan bekalan air bagi kedua-dua negeri berkenaan akan dipertingkatkan kepada 70%. Kerajaan begitu serius untuk menyediakan kemudahan bekalan air bersih kepada semua rakyat dalam tempoh terdekat ini. Jadinya, tindakan segera akan diambil untuk meningkatkan liputan bekalan air sehingga 90% di Sabah dan Sarawak pada penghujung tahun 2012. Untuk tujuan ini sejumlah RM2 bilion diperuntukkan dan akan membawa kemudahan kepada 60,000 buah rumah.
• Selanjutnya, memandangkan pada masa ini liputan bekalan elektrik di Sabah dan Sarawak juga masih rendah iaitu masing-masing sekitar 80% berbanding 99% di Semenanjung, Kerajaan bermatlamat untuk meningkatkan liputan bekalan elektrik di kedua-dua negeri tersebut kepada 95% pada akhir tahun 2012. Sejumlah RM3.9 bilion akan diperuntukkan untuk tujuan ini yang akan membawa nikmat kepada 80,000 buah rumah. Kerajaan juga menyasarkan untuk memberi bekalan elektrik 24 jam kepada 7,000 rumah Orang Asli di Semenanjung pada akhir tahun 2012.
• Kerajaan turut berhasrat untuk menyediakan kemudahan kediaman yang lebih selesa kepada golongan miskin dan sehubungan itu, Kerajaan akan membina dan membaik pulih sejumlah 50,000 unit rumah bagi keperluan golongan tersebut sehingga penghujung 2012 di seluruh Malaysia.

6) NKRA yang keenam – Menambah Baik Pengangkutan Awam dalam jangka masa sederhana
• Dalam era Malaysia melangkah sebagai sebuah negara maju, kerajaan berhasrat untuk menyediakan rangkaian sistem pengangkutan awam yang komprehensif bagi memenuhi keperluan rakyat. Kerajaan sedar bahawa usaha yang serius dan bersifat jangka panjang diperlukan bagi menjayakan matlamat ini.
• Mengikut pada statistik Kementerian Pengangkutan, pada masa ini hanya 16% daripada penduduk Lembah Klang menggunakan sistem pengangkutan awam. Jadi, Kerajaan menyasarkan bahawa peratus ini akan ditingkatkan lagi kepada 25% pada penghujung tahun 2012. Namun, harus disedari, untuk meningkatkan peratus ini, ia melibatkan pelbagai pelaburan yang besar, mapan dan berjangka panjang. Walau apa pun, buat langkah permulaannya, PM mengumumkan menjelang penghujung 2012, tambahan 35 set “4-car-train” akan beroperasi untuk laluan LRT Kelana Jaya.

Kesimpulan
Bidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA) ini membuktikan Kerajaan di bawah pimpinan YB Dato Seri Najib Tun Razak begitu telus dan komited untuk melaksanakan transformasi perkhidmatan kerajaan yang bermutu tinggi kepada rakyat. Ini kerana dengan adanya NKRA ini rakyat boleh menilai keberkesanan kepimpinan YB Dato Seri Najib Tun Razak secara adil dan sistematik tanpa berdasarkan emosi ataupun persepsi semata-mata.
Selain daripada itu juga Kerajaan pimpinan YB PM telah memperkenalkan sistem pengukuran prestasi yang boleh membuktikan secara fakta keberkesanan setiap 6 bidang NKRA. NKRA ini juga merupakan manifestasi kerajaan dalam meletakkan amanah dan mandat rakyat di kedudukan tertinggi dan bermaruah di samping mencapai konsep 1Malaysia di mana, “ rakyat didahulukan dan pencapaian di utamakan.”

ESEI:JENAYAH SIBER

Artikel karya asal Tuan Hj Samat Buang

Kewujudan undang-undang siber yang sedia ada masih belum mampu untuk menampung atau membanteras jenayah siber yang semakin bijak dan berleluasa. Berdasarkan maklumat Pusat Keselamatan ICT dan Tindak balas Kecemasan Kebangsaan (MISER), bagi tempoh tahun 1998 hingga 2007, ancaman dan serangan siber itu menunjukkan trend meningkat, iaitu daripada kira-kira 340 aduan kepada hampir 40 ribu aduan oleh pengguna Internet. Jenis ancaman boleh berbentuk pencerobohan, serangan penyahan perkhidmatan, penggodam, serangan kod berbahaya, dan spam. Serangan siber yang paling kerap ialah menerusi spam. Spain meliputi bahan lucah, ucapan benci, pesanan fitnah, hasutan, dan judi yang semakin berleluasa di Internet. Pada tahun 2007, kira-kira 38,600 aduan spam dilaporkan kepada MISER, diikuti dengan pencerobohan (385 aduan), penipuan (364 aduan), dan kod berbahaya (182 aduan). Internet Security Threat Report yang diterbitkan oleh Symantec Corporation menyatakan Malaysia adalah antara negara sasaran yang paling disukai oleh penyerang siber. Bagi tempoh Julai-Disember 2005, Malaysia berada pada kedudukan kelapan daripada 10 buah negara di wilayah Asia Pasiflk yang kerap diserang oleh penyerang siber.
 
Ancaman terbesar di negara ini sekarang ialah Jenayah siber yang melibatkan serangan terhadap laman-laman sesawang (web) kerajaan. Penjenayah yang menggunakan peralatan teknologi maklumat seperti komputer dan pencetak bagi memalsukan dokumen seperti pasport, kad pengenalan, mata wang, dan cek juga boleh dikategorikan sebagai Jenayah siber. Selain Itu, penipuan juga melibatkan e-dagang dan penipuan dalam talian telefon. Masalah-­masalah ini jika tidak ditangani dengan baik dan bersungguh-sungguh akan menjejaskan pembangunan dan ketenteraman negara pada masa depan. Pada masa ini banyak kes yang dilaporkan kepada pihak polls melibatkan penyalahgunaan dan penipuan melalui e-mel. Jenayah siber terdedah kepada banyak cabaran seperti sukar diselesaikan dan teknologi yang semakin berkembang membolehkan penjenayah melakukan jenayah terancang. Biasanya jenayah terancang menggunakan propaganda politik bagi mengelakkan mereka dikenali polls. Teknologi komunikasi dan maklumat (ICT) yang berkembang setiap hari menjadikan penyiasatan bertambah rumit.
 
Oleh itu, penguatkuasaan undang-undang perlu berubah selaras dengan perkembangan teknologi yang ada sekarang. Biasanya penjenayah siber terdiri daripada bekas kakitangan yang diberhentikan dan berniat untuk membalas dendam terhadap bekas majikan mereka. Mereka mungkin juga terdiri daripada vendor yang tidak setuju dengan kontrak yang diberikan, kakitangan penyelenggaraan atau penggodam yang menggunakan pengetahuan mereka untuk membuat keuntungan atau individu yang mendapat akses daripada kakitangan yang tidak jujur. Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia (MCMC) yang ditubuhkan pada 1998 merupakan sebuah badan yang bertanggungjawab memberikan laporan kepada Menteri Tenaga, Air dan Komunikasi dalam membantu siasatan Jenayah siber dari segi Jenis, kesan, dan sifatnya.
 
Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi ketika merasmikan Sidang Kemuncak Keselamatan Siber Sedunia anjuran Perkongsian Multilateral Antarabangsa Menentang Keganasan Siber (IMPACT) berkata, ancaman Jenayah siber boleh membawa padah besar, termasuk meruntuhkan sistem ekonomi, prasarana dan institusi, serta menyebabkan kecederaan atau maut. Menurutnya, ancaman siber bukan lagi sesuatu yang boleh diambil mudah oleh masyarakat moden atau kerajaan. Semakin tinggi pergantungan dan hubungan sesebuah negara terhadap Internet, semakin terdedah kepada ancaman siber seperti yang terjadi kepada Estonia, yang mengalami tiga siri gelombang serangan siber sehingga menjejaskan loji rawatan air, sistem perbankan, dan agensi kerajaan negara itu. Jika kita mahu mengetepikan risiko kehilangan nyawa atau kerugian ekonomi daripada atau serangan siber, kita perlu leblh peka dan memberi perhatian sewajarnya terhadap risiko perkara berkenaan.
 
Menyedari akan implikasi ancaman siber, kerajaan telah mengambil langkah keselamatan ICT semenjak tahun 1997 dengan menubuhkan MyCERT dan NISER pada tahun 1998 untuk memberi perkhidmatan pakar runding berkaitan dengan keselamatan rangkaian sistem ICT kepada sektor awam dan swasta. Jaminan keselamatan seperti ini amat diperlukan kerana perbelanjaan dalam rangkaian sistem ICT adalah tinggi mencecah berbilion ringgit. Kesedaran mengenai ancaman siber di peringat global pula telah mendorong kerajaan untuk menubuhkan Institut Kerjasama Pelbagai Hala Antarabangsa Memerangi Keganasan Siber (IMPACT) pada tahun 2006. IMPACT, yang disokong oleh Symantec Coproration (Amerika Syarikat), Tren Micro (Jepun) dan Kapersky (Rusia), akan membolehkan kerajaan di seluruh dunia untuk bertukar maklumat dan idea Bagi memudahkan perkongsian kemahiran dan amalan terbaik dengan objektif bagi membanteras ancaman siber di peringkat global. IMPACT akan menumpukan aktivitinya kepada tiga bldang utama, iaitu latihan dan pembangunan kemahiran, persijilan keselamatan dan penyelldikan, serta penubuhan Pusat Tindakan Kecemasan Global. Kerajaan juga telah menyediakan peruntukan sebanyak RM42 juta sebagai geran kepada IMPACT baru-baru ini untuk menangani ancaman dan serangan siber dan bukti komltmen kerajaan dalam keselamatan ICT global.
 
Mimos Berhad (Mimos) memperkenalkan Kit FIRST (Forensic Investigation and Recovery System Tools) Bagi membantu melicinkan operasi pihak berkuasa menyiasat kes-kes jenayah siber. Kit yang terdiri daripada sekeping cakera padat perisian FIRST Imager itu merupakan alat untuk membantu menyelamat dan memulihkan bukti digital yang telah dipadamkan daripada komputer atau sebarang alat simpanan data elektronik. Kit tersebut dapat mengesan kehilangan semua jenis fail komputer yang dilakukan oleh individu bermotifkan jenayah. Maklumat yang diperoleh melalul kit ini dapat digunakan di mahkamah sebagai bukti digital. Satu kumpulan kerja melibatkan beberapa agensi seperti Polis Diraja Malaysia (PDRM), Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN), dan Badan Pencegah Rasuah (BPR) telah dibentuk bagi membangunkan penggunaan kit tersebut. Hal ini juga merupakan sebahagian daripada usaha Mimos membangunkan teknologi forensik komputer untuk mencapai e-kedaulatan, iaitu perlindungan terhadap maklumat-maklumat negara yang kritlkal. Selain Kit FIRST, turut dlperkenalkan hari Ini lalah Dokumen Elektronik Terpelihara (SEDS), Sistem Amaran Awal Siber (CEWS), dan Teknologi Keaslian Imej (IAA) yang dibangunkan sendiri oleh Mimos bagi melindungi keselamatan dokumen penting negara.
Selain itu, undang-undang siber turut dicipta di beberapa buah negara di seluruh dunia Bagi menangani masalah jenayah siber yang berleluasa dalam Internet. Negara kita tidak terkecuali daripada mengadakan undang-undang siber sendiri. Walau bagaimanapun, ibarat seperti melepaskan syarat untuk membuktikan negara mempunyai prosedur tertentu untuk menapis aktiviti negatif penjenayah siber. Kewujudan undang-undang siber yang sedia ada masih belum mampu untuk menampung atau membanteras jenayah siber yang semakln bijak dan berleluasa. Undang-undang siber Malaysia kelihatan belum cukup meluas dan merangkumi semua aspek. Kejadian seperti membuat sabotaj dengan menyebarkan gambar-gambar berunsur porno yang menjatuhkan maruah seseorang merupakan satu tindakan yang tidak berperikemanusiaan. Pencurian wang melalui transaksi pemindahan elektronik, pencurian nombor pin, nombor kad kredit, mencuri data-data dari pangkalan data merupakan aktiviti yang sedang bergiat cergas. Tetapi undang-undang siber negara sedia ada tidak mampu untuk membendung kes-kes seperti Ini. Sehingga kini, Malaysia telah mempunyai undang-undang siber seperti Akta Tandatangan Digital 1997 yang telah diperbaharui pada tahun 2002. Akta ini bertujuan untuk melindungi syarikat­syarikat korporat daripada penipuan dalam perniagaan. Tegasnya, undang-undang siber dan yang berkaitan dengannya perlu dikaji dari semasa ke semasa mengikut tahap ancaman global yang selalu berubah-ubah.
 
Sebenarnya, tidak ada jalan pintas dalam menangani ancaman siber. Jalan yang terbaik ialah setiap individu perlulah memainkan peranan masing-masing dalam lingkungan kuasa dan kemampuan yang ada. Pihak pengurusan atasan syarikat atau organisasi perlulah menangani risiko ancaman siber dari perspektif yang menyeluruh serta mengeluarkan polisi-polisi yang berkesan untuk diikuti oleh pekerja syarikat. Sumber kewangan dan staf yang mahir perlu diadakan dan mencukupi. Bagi individu pula, perlu ada tahap kesedaran yang tinggi tentang risiko daripada ancaman siber ini, terutamanya ketika menggunakan komputer masing-masing. Setiap daripada kita perlulah ada rasa tanggungjawab untuk menentukan komputer kita terjamin selamat. Selain itu, setiap individu perlulah mempunyai etika kerja yang murni dan tidak menyalahgunakan sumber yang diberi dengan melayari laman-laman web yang tidak produktif, lucah, dan bertentangan dengan undang-undang dan nilai sejagat. Di pihak kerajaan pula, kerajaan perlu mengadakan dan menentukan prasarana ICT yang selamat dengan melaksanakan polisi-polisi yang efektif, terkini, dan praktikal. Kerajaan juga perlu menentukan wujudnya organisasi bebas yang mempunyai kepakaran dalam keselamatan maklumat yang boleh memberi khidmat dan nasihat tentang cara yang betul dan sesuai untuk menangani ancaman siber. Organisasi ini kelak diharapkan dapat dirujuk oleh semua golongan masyarakat di Malaysia secara mudah.

ESEI CONTOH:JENAYAH

Mutakhir ini, masalah-masalah jenayah yang berlaku di negara ini kian menjadi-jadi “bagai cendawan tumbuh selepas hujan”. Kes-kes jenayah seperti gengsterisme, vandalisme, bunuh, rogol, ragut, pengedaran dadah, rasuah, pelacuran dan sebagainya kerap menghiasi dada-dada akhbar, majalah dan lain-lain. Sebenarnya, kes jenayah dapat dibahagikan kepada enam kategori, jenayah berat yang melibatkan senjata, jenayah ringan seperti gengsterisme dan vandalisme, jenayah narkotik yang melibatkan kes pengedaran dan penyeludupan dadah, jenayah komersial seperti kes maksiat, pelacuran dan perjudian, jenayah perdagangan yang merangkumi isu rasuah dan korupsi serta jenayah kolar putih yang melibatkan jenayah oleh golongan profesional. Pihak kerajaan telah bertungkus lumus memerah otak untuk mencari mekanisme yang lebih efektif dalam menangani masalah jenayah yang menular dalam kalangan masyarakat hari ini, namun kes-kes jenayah dilaporkan semakin meningkat, terutamanya jenayah berat seolah-olah dasar yang diambil kerajaan seperti kurang berkesan. Justeru, langkah-langkah yang drastik perlu diambil bagi mengelakkan masalah jenayah daripada berleluasa di negara kita.

Pada hemat saya, pihak kerajaan merupakan tonggak utama dalam usaha membanteras masalah jenayah yang kian meruncing ini. Bermula dari aspek pentadbiran, pihak kerajaan haruslah menguatkuasakan undang-undang yang sedia ada dengan tegas. Selain itu, pindaan akta-akta yang sedia ada juga wajip dilaksanakan berlandaskan kategori jenayah masing-masing. Bagi individu yang terlibat dalam jenayah berat seperti membunuh, meragut, dan terlibat dalam penggunaan senjata, harus dijatuhkan hukuman mati mandatori atau penjara seumur hidup. Akta Dadah Berbahaya 1952 yang digubal oleh pihak kerajaan bagi memperuntuk hukuman mati mandatori kepada pengedar dadah merupakan salah satu undang-undang yang berat bagi meminimumkan jenayah narkotik di negara kita. Langkah penguatkuasaan undang-undang dan penggubalan akta yang bakal mengenakan hukuman setimpal terhadap pesalah narkotik akan menyebabkan mereka takut untuk melakukan kesalahan jenayah dan hal ini diyakini akan dapat menangani masalah jenayah di negara ini. Pendek kata, penguatkuasaan undang-undang dan penggubalan akta yang baru harus dilaksanakan oleh pihak kerajaan sebagai cara terbaik untuk mengurangkan masalah jenayah.

Sementelahan itu, Perdana Menteri  yang menggalakkan pihak polis meningkatkan pemasangan kamera litar tertutup (CCTV) di kawasan berisiko tinggi juga merupakan cara efektif untuk mengawal kes jenayah yang sering berlaku di Malaysia. Kes pembunuhan yang menimpa Ahli Dewan Undangan Negeri (ADUN) Tenggaroh, Datuk S Krishnasamy, di bangunan MIC  merupakan penggerak utama kepada pelaksanaan pemasangan kamera litar tertutup (CCTV) di negara kita. Mengikut ulasan pihak polis, mangsa dipercayai ditembak di kening kiri dalam lift bangunan MIC. Malangnya, suspek utama tidak dapat dikesan disebabkan ketiadaan CCTV di tempat kejadian. Realitinya, terdapat banyak kes pembunuhan yang melibatkan pembunuh-pembunuh upahan yang semakin berleluasa di negara kita dan tidak dapat dikesan. Sekiranya dibandingkan dengan negara maju seperti Amerika Syarikat (AS), Jepun, Australia, Singapura, China dan lain-lain, sudah tentu kes yang tidak mempunyai “jalan keluar” ini dapat diselesaikan. Oleh yang demikian, pihak berkuasa tempatan patut menempatkan CCTV di kawasan berisiko tinggi seperti bank, kawasan perumahan, sekolah, taman permainan, dan banyak lagi. Hal ini demikian supaya pihak polis dapat mengecam muka penjenayah, merakan semula kejadian jenayah tersebu, serta membuat analisis secara terperinci yang dapat membantu menyelesaikan kes jenayah sehingga tertangkapnya penjenayah terbabit. Oleh itu, CCTV patut ditempatkan di kawasan berisiko tinggi supaya masalah jenayah di negara kita dapat dikurangkan.

Tidak dapat disangkal bahawa pendidikan merupakan wahana penting dalam usaha mencegah masalah jenayah yang berlaku di negara kita. Selain langkah drastik, kerajaan turut menggunakan pendekatan psikologisebagai alternatif dalam mengurangkan masalah jenayah, khasnya dalam kalangan remaja. Walaupun pendorong kepada peningkatan jenayah berat merupakan golongan dewasa seperti pembunuh upahan dan seumpamanya, golongan remaja juga perlu disuntik dan ditanam dengan ajaran moral dan pegengan akidah yang utuh untuk memastikan agar mereka tidak cenderung ke arah melakukan jenayah, bak kata pepatah, “melentur rebung biarlah dari rebungnya”. Penerapan nilai-nilai murni dalam mata pelajaran Pendidikan Moral dan Pendidikan Islam di peringkat sekolah akan dapat mendedahkan para pelajar tentang norma hidup masyarakat yang berkiblatkan kasih sayang dan perpaduan. Hal ini secara implisitnya dapat menyemai nilai murni dan ajaran agama yang kukuh dalam jiwa pelajar agar mengelakkan diri daripada terjebak dalam kes jenayah. Program Latihan Khidmat Negara (PLKN) yang dilaksanakan sejak tahun 2004 oleh pihak kerajjan, yang berobjektifkan melahirkan modal insan yang berintegriti juga merupakan langkah yang efisien dalam memupuk semangat kekitaan dan perpaduan dalam kalangan generasi muda. Dengan adanya pendekatan psikologi ini, pelajar akan meletakkan perpaduan dan keamanan negara sebagai keutamaan. Hal ini penting dalam mengurangkan masalah jenayah dalam kalangan masyarakat.

Secara tuntasnya, masalah jenayah yang semakin menjadi-jadi perlu diatasi sebelum nasi menjadi bubur. Berleluasanya kes jenayah seperti pembunuhan kejam adik Nurul Jazlin Jazimin, 8 tahun yang mati akibat didera secara seksual dan fizikal serta kes kehilangan adik Sharlinie Mohamad Nasyar hanya akan menggugat dan menjejaskan imej Malaysia sebagai negara yang aman dan sejahtera. Justeru, rakyat perlu lebih proaktif dan berganding bahu dengan pihak kerajaan bagi aur dengan tebing bagi membanteras jenayah di negara kita.

RUJUKAN:PEMERDAGANGAN MANUSIA


Untuk pengetahuan umum dalam era moden ini, pemerdagangan manusia adalah satu bentuk perhambaan. Ini berlaku ekoran daripada permintaan terhadap tenaga buruh, perkhidmatan seksual, jeratan hutang dan kemiskinan.
Pada kebiasaannya, jenayah pemerdagangan manusia ini merentasi sempadan dan menjatuhkan maruah serta martabat sehingga mereka diperdagangkan, mangsa yang terlibat biasanya tidak diberi sebarang pilihan dan tidak dapat melaporkan penderitaan mereka akibat daripada kawalan ketat oleh sindiket.
Hasil kajian dari badan-badan bebas dan beberapa kes didapati, Malaysia khususnya Sabah adalah destinasi persinggahan untuk wanita dan kanak-kanak diperdagangkan untuk eksploitasi seks secara komersial manakala lelaki dijadikan sebagai buruh paksa.


Mengapakah pemerdagangan manusia ini berlaku? Menurut Kajian Kesatuan Eropah dan Jabatan Negara Amerika, pemerdagangan manusia ini dapat menjana keuntungan yang lumayan dan dianggarkan sebanyak US 33 bilion setahun ( angka tidak rasmi ). Pemerdagangan manusia bukan saja berlaku di Negara-negara mundur tetapi juga di Negara-negara maju. Persoalannya kini siapakah dalang di sebalik semua ini? Dan bagaimanakah pemerdagangan manusia ini berlaku? Semua ini bakal terjawab di akhir perbincangan nanti. Sebelum itu perlulah kita selami dahulu definisi sebenar pemerdagangan manusia itu sendiri.

Menurut Artikel 3 Protokol Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) dalam mencegah, menyekat dan menghukum Pemerdagangan manusia terutamanya dalam kalangan wanita dan juga kanak-kanak telah mendefinisikan Pemerdagangan Manusia sebagai perekrutan, pengangkutan, pemindahan, penampungan atau penerimaan orang dengan cara ancaman atau penggunaan kekerasan atau bentuk paksaan lain, penculikan, penipuan, penyalahgunaan kuasa atau kedudukan kerentanan, atau memberi atau menerima bayaran atau pemanfaatan untuk mencapai persetujuan seseorang yang mempunyai kawalan keatas orang lain, untuk tujuan eksploitasi iaitu pelacuran, buruh paksa atau perhambaan dan pemindahan organ-organ.




Memang tidak dapat dinafikan, pemerdagangan manusia adalah suatu peristiwa yang menakutkan dan tidak dapat dilupakan bagi sesiapa yang terlibat dalam kejadian tersebut samada mangsa itu sendiri ataupun ahli keluarganya. Pada kebiasaannya, mangsa yang terlibat terdiri daripada golongan wanita, pemuda dan kanak-kanak.



Kanak-kanak merupakan mangsa utama bagi pelaku pemerdagangan manusia. Ini disebabkan kanak-kanak dianggap senang dikawal dan tidak berupaya untuk melakukan sebarang tindakan di luar jangkaan. Ini boleh dikaitkan juga dengan fikiran mereka yang belum matang, yang tidak dapat membezakan apa yang betul dan apa yang salah. Ini adalah kelebihan yang digunakan oleh penjenayah untuk menjalankan kegiatan mereka. Kanak-kanak biasanya dijual kepada orang kaya dengan tidak mengikut prosedur yang ditetapkan. Di samping itu, mereka juga dimanfaatkan untuk kegiatan pengagihan dadah.




Selain daripada golongan kanak-kanak, golongan wanita juga menjadi tumpuan bagi penjenayah. Golongan wanita yang lemah dan tidak dapat melindungi diri sendiri selalunya dipaksa membuat sesuatu yang tidak diingini seperti menjadi pembantu rumah yang tidak sah di sisi undang-undang, penjaga bayi yang tidak berlesen, GRO ataupun pelacur. Kehidupan yang dialami oleh mereka sangat dahsyat. Maruah wanita diabaikan dan hak-hak kaum wanita langsung tidak dihormati.

Manakala bagi golongan pemuda, mereka selalunya ditipu dengan muslihat yang diberikan oleh penjenayah. Penjenayah mungkin merancang satu penipuan seperti kerja di luar Negara yang dapat mengaut keuntungan yang besar dengan cepat. Pemuda-pemuda yang terpengaruh dengan tipu muslihat tersebut akan dipergunakan untuk melakukan perbuatan yang melanggar undang-undang. Pada kebiasaannya, tugasan yang diberi ialah menjual pil estacy atau mengedar heroin di tempat awam seperti disko atau pub. Pemuda tersebut akan terperangkap dengan penipuan dan akhirnya tidak dapat melepaskan diri.










-kekurangan peluang pekerjaan di daerah asal.

-kelemahan penguatkuasaan undang-undang di dalam suatu kerajaan.

-kekurangan pekerjaan yang formal khususnya bagi wanita .

-peluang pendidikan yang rendah yang tidak sama rata antara kanak-kanak perempuan dan lelaki di kawasan bandar dan luar bandar. Pada kebiasaannya, di kawasan kampung taraf pendidikannya adalah rendah jika dibandingkan dengan bandar-bandar yang maju.

-ramai kanak-kanak tidak mempunyai dokumen atau sijil kelahiran yang sah lebih mudah menjadi mangsa.

-budaya yang tidak menyebelahi kepentingan kaum wanita dan kanak-kanak.sebagai contoh,lelaki lebih mempunyai keutamaan menjawat jawatan dalam pekerjaan polis jika dibandingkan dengan wanita.

-Konflik dan bencana yang menyebabkan ramai wanita dan kanak-kanak menjadi mangsa dan mudah terperangkap dalam kegiatan pemerdagangan manusia.

-Kerajaan kurang memberi perhatian terhadap perlindungan pekerja migrant.

-pertumbuhan ekonomi yang tinggi di daerah atau tempat yang dituju.

-peningkatan permintaan dari segi tenaga kerja dari luar daerah atau wilayah.

-tawaran gaji yang lebih lumayan di daerah yang ingin dituju berbanding dengan daerah asalnya.

-peningkatan sektor industri yang membawa kepada kewujudan tempat-tempat hiburan dan industri seks komersil.


Rekod daripada International Organization of Imigrant (IOI) melaporkan bahawa kira-kira 1 bilion manusia bergerak ke seluruh dunia setiap hari. Namun sukar dikenalpasti jumlah sebenar mereka yang diperdagangkan dengan pelbagai tujuan yang tidak baik, sama ada dieksploitasi sebagai buruh, pengemis, pelacur, pengedar dadah dan sebagainya terutama membabitkan golongan emas, wanita dan juga kanak-kanak.



Isu ini menjadi semakin serius apabila sindiket antarabangsa terbabit cuba mengaut keuntungan dengan menjadikan manusia sebagai bahan dagangan. Paling menyedihkan ada di antara mereka yang dieksploitasi ini di bunuh semata-mata untuk mendapatkan organ bagi tujuan dagangan pasaran gelap. Namun, dalam hal ini, yang kita mahu berkas bukan mangsa tetapi anggota sindiket atau dalang utamanya. Antara negara-negara yang diletakkan dibawah senarai pemerhatian oleh Amerika Syarikat ialah Thailand dan Singapura kerana gagal mencegah wanita dari terlibat dalam sindiket pelacuran.
Berlainan pula di Indonesia, golongan emas dan kanak-kanak lebih kerap dieksploitasikan bagi tujuan sindiket pengemis dan perhambaan.



Dikenalpasti bahawa kelembapan sistem perundangan dan penghakiman merupakan antara punca utama berleluasanya kes pemerdagangan manusia di negara ini. Daripada 308 kes yang dilaporkan sejak tahun 2008, hanya 27 kes sahaja berjaya diselesaikan setakat ini. Manakala selebihnya masih di peringkat perbicaraan, termasuk proses pertuduhan. Salah satu kes yang menjadi bualan hangat sehingga kini ialah kes penangkapan seorang wanita warga tempatan di India kerana terlibat dalam kegiatan antarabangsa perdagangan manusia pada akhir tahun 2009.




Kita tahu bahawa Malaysia merupakan sebuah negara yang mempunyai hubungan yang baik dengan negara negara luar seperti Indonesia, Vietnam, Filipina, Amerika Syarikat dan sebagainya. Apabila dilihat dari segi sudut kepentingan negara Malaysia maka kerjasama antara negara- negara luar ini sangat penting terutamanya kepada sektor ekonomi negara ini. Namun hubungan negara ini dengan negara luar juga telah menyumbang kepada satu masalah sosial yang amat ketara iaitu pemerdagangan manusia.

Kerjasama antara negara ini dengan negara luar telah menyebabkan warganegara luar diambil bekerja di sini dalam pelbagai sektor seperti sektor pembinaan, perindustrian dan sebagainya. Lambakan pekerja asing semakin menjadi-jadi ekoran daripada bayaran gaji mereka lebih rendah jika dibandingkan dengan pekerja negara ini. Keadaan ini paling ketara jika kita lihat dalam sektor pembinaan,ramai buruh-buruh kasar adalah warganegara asing. Terdapat segelintir warganegara asing mempunyai niat yang tidak baik terhadap masyarakat di negara ini terutamanya terhadap golongan wanita dan kanak-kanak. Mereka gemar mengambil kesempatan terhadap golongan tersebut kerana mereka mudah untuk dipujuk rayu, ditipu dan mereka juga adalah golongan lemah.



Warganegara luar akan memerangkap golongan ini terlebih dahulu, seperti berpura-pura berbuat baik terhadap wanita dan kanak-kanak. Contohnya kita lihat golongan wanita, mereka mudah diperdaya dengan janji-janji manis yang ditabur oleh rakyat asing tersebut. Bukan sahaja golongan wanita menjadi sasaran tetapi golongan kanak-kanak juga turut menjadi mangsa. Biasanya individu tidak bertanggungjawab ini akan menumpu perhatian di kawasan seperti sekolah, taman permainan, pasar malam dan sebagainya untuk menculik kanak-kanak dan seterusnya menjual mereka. Di negara ini sudah banyak kes di mana kanak-kanak yang hilang masih belum dijumpai sehinga ke hari ini. Kemungkinan kes-kes tersebut mempunyai kaitan dengan pemerdagangan manusia.

Kerjasama antara Negara Malaysia dengan Negara luar bukan sahaja memberi kesan negatif tetapi juga memberi kesan positif untuk mengatasi isu pemerdagangan manusia. Kerajaan Malaysia telah bekerjasama dengan Amerika Syarikat untuk membendung gejala pemerdagangan manusia yang semakin berleluasa. Malaysia dan AS bersepakat mengatakan bahawa kegiatan itu mesti di bendung dengan segera. Usaha ke arah pembanterasan pemerdagangan manusia perlu dilakukan dengan segera kerana ia memberi implikasi teruk kepada soal keselamatan negara. Jabatan Negara Amerika Syarikat (AS) telah menggesa Malaysia untuk menyusun tindakan undang-undang awal penguatkuasaan di bawah Akta Pemerdagangan Manusia, khasnya berkaitan pemerdagangan buruh.





AS mencadangkan agar Malaysia melaksanakan hukuman jenayah yang lebih ketat terhadap mereka yang terbabit dalam mengambil buruh atau mengeksploitasi buruh paksaan. Mereka juga menggesa Malaysia untuk meningkatkan usaha bagi mendakwa dan menyabitkan kesalahan pegawai awam yang mengambil keuntungan daripada aktiviti ini atau terbabit dalam pemerdagangan atau mengeksploitasi mangsa. Malaysia juga dicadangkan untuk membangun dan melaksanakan prosedur untuk mengenal pasti mangsa pemerdagangan buruh di kalangan kumpulan yang sering terdedah dengan aktiviti ini seperti pekerja migran dan merujuk mereka kepada perkhidmatan perlindungan yang ada.

Malaysia perlu meningkatkan kerjasama dengan pertubuhan bukan kerajaan (NGO) untuk memperbaiki usaha-usaha perlindungan terhadap mangsa termasuk tempat untuk menempatkan mangsa pemerdagangan. Latihan kepada para pegawai mengenai pengendalian pemerdagangan kes seks dan buruh, dengan penekanan terhadap perlindungan mangsa dan menerus dan memperluaskan kempen yang komprehensif dan jelas mengenai kesedaran anti-pemerdagangan bagi kedua-dua pemerdagangan buruh dan seks haruslah ditingkat dan diperluaskan. Kerajaan Malaysia telah menunjukkan komitmen besar dalam menangani pemerdagangan manusia yang dijangka mendahului peningkatan penyiasatan dan pendakwaan kesalahan pemerdagangan buruh dan mengenal pasti mangsa pemerdagangan buruh oleh pegawai kerajaan dan bekerjasama rapat dengan NGO dan pertubuhan antarabangsa untuk memperbaiki perkhidmatan mangsa dalam penempatan kerajaan.





MANGSA:

Aktiviti pemerdagangan manusia akan menyebabkan mangsa yang terlibat dalam perdagangan manusia akan mengalami gangguan mental dan fizikal. Hal ini boleh dilihat apabila mangsa-mangsa ini berada dalam keadaan tertekan serta ketakutan kerana mereka terpaksa melakukan pekerjaan secara terpaksa dan bukan secara suka rela. Sekiranya mereka tidak mengikuti perintah pihak terbabit, mereka mungkin didera dan dihukum dengan lebih berat dan teruk. Ini menyebabkan terdapat segelintir mangsa perdagangan manusia ini mengalami kecederaan fizikal seperti lebam-lebam akibat dipukul oleh pihak majikannya.

Mangsa pemerdagangan manusia juga mengalami gangguan mental dan trauma akibat daripada pekerjaan yang terpaksa dilakukan. Contohnya kanak-kanak dijadikan sebagai pengemis, tentera paksa atau bagi tujuan aktiviti keagamaan. Manakala bagi wanita pula dijadikan sebagai pelacur, hamba dan buruh paksa. Aktiviti seumpama ini kadang kala dilakukan tanpa bayaran kerana mangsa tidak diberikan bayaran/gaji tetapi mereka hanya diberikan tempat tinggal serta makan dan minum sebagai saraan hidup. Perkhidmatan mereka seolah-olah dipergunakan oleh pihak yang tak berwajib.



Selain itu, mangsa pemerdagangan manusia mungkin mengalami jangkitan penyakit. Aktiviti-aktiviti yang dilakukan oleh mangsa-mangsa ini sememangnya terdedah kepada wabak penyakit seperti AIDS, HIV, filis, jangkitan kuman, dan sebagainya. Penyakit seperti ini mudah merebak terutama bagi wanita yang memperdagang diri mereka untuk aktiviti pelacuran. Bagi golongan kanak-kanak juga tidak ketinggalan apabila mereka dijadikan pengemis jalanan, mereka turut terdedah kepada wabak penyakit seperti SARS, jangkitan kuman dan lain-lain.

Akibat daripada aktiviti pemerdagangan orang juga, mangsa menanggung malu seumur hidup. Ini menyebabkan mangsa tidak suka berhadapan dengan khalayak umum kerana mangsa mungkin dikeji atau dihina kerana pernah melakukan aktiviti terkutuk seperti melacur atau mengemis. Lantaran itu mangsa-mangsa aktiviti perdagangan manusia lebih suka memencilkan diri daripada bergaul dengan orang ramai kerana mereka mungkin bimbang akan terjerumus dengan aktiviti itu lagi dan turut bimbang akan perspektif masyarakat terhadap pekerjaan yang telah dilakukan oleh mereka sebelumnya.



MASYARAKAT DAN NEGARA:

Pemerdagangan manusia menimbulkan kesan yang besar terhadap masyarakat dan negara. Umumnya, kita akan kehilangan sumber tenaga atau kepakaran sekiranya aktiviti pemerdagangan manusia terus berleluasa. Kepakaran untuk perkembangan negara dari segi politik, ekonomi dan sosial mungkin terbatas kerana kepakaran tersebut telah disalahgunakan oleh pihak yang tidak bertanggungjawab untuk melakukan aktiviti yang tidak bermoral tersebut. Sekiranya aktiviti pemerdagangan manusia tidak dibendung, negara tidak berupaya untuk beroleh kepakaran yang maksimum kerana sumber idea yang kurang daripada pelapis-pelapis baru iaitu kanak-kanak dan wanita.

Aktiviti pemerdagangan manusia menyebabkan sistem pemerintahan negara menjadi lemah di mata dunia. Hal ini kerana negara-negara maju seperti US, UK, Russia dan lain-lain mungkin beranggapan bahawa sistem pemerintahan negara lemah dan tidak sistematik kerana tidak dapat membendung masalah pemerdagangan manusia yang berleluasa. Ini menyebabkan imej negara dimata dunia jatuh. Tidak mustahil perkara ini menjadi penyebab kepada kejatuhan sosioekonomi negara pada masa hadapan.



Selain itu, wabak penyakit turut merebak ke dalam negara. Pemerdagangan manusia yang semakin menjadi-jadi memudahkan wabak penyakit menular di Malaysia. Wabak penyakit seperti HIV, AIDS, H1N1, tibi dan sebagainya mudah merebak sekiranya aktiviti pemerdagangan manusia tidak dikawal oleh pihak berwajib. Penyakit berjangkit ini bukan sahaja mudah merebak malah boleh membawa maut kepada masyarakat. Jadi, aktiviti pemerdagangan manusia ini perlu dibendung agar masyarakat tidak berasa bimbang akan penyakit berbahaya disekeliling mereka.

Antara kesan lain kepada masyarakat dan negara ialah pembangunan ekonomi terjejas. Pelancongan ekonomi mungkin mengalami kemerosotan kerana orang luar takut untuk datang melancong ke dalam negara. Hal ini mungkin kerana faktor kebimbangan terhadap aktiviti pemerdagangan manusia yang berleluasa. Kebimbangan tersebut menyebabkan pelancong asing tidak memilih Malaysia sebagai destinasi pelancongan mereka. Ini menyebabkan Malaysia mengalami kerugian kerana pelancongan merupakan salah satu sumber pendapatan dan penjana ekonomi negara.





Mahkamah khas dan mahkamah malam diwujudkan bagi mempercepatkan proses pertuduhan serta bicara kes yang berkaitan dengannya. Oleh itu, mangsa-mangsa yang terlibat tidak terlalu menderita dengan gangguan emosi dan fizikal yang telah dialami mangsa sebelum ini.

Penguatkuasaan undang-undang telah diperketatkan oleh kerajaan. Pihak Polis Diraja Malaysia, Kastam, Imigresan dan Maritim Malaysia (APMM) telah beusaha kuat mengembleng tenaga untuk membanteras jenayah penyeludupan manusia ini.

Kewujudan Pelan Tindakan Nasional (NAP) di bawah Majlis Anti Perdagangan Orang (MAPO) serba sedikit telah dapat mengurangkan aktiviti ini. Sejak 2 tahun yang lalu, pihak kerajaan telah mengambil inisiatif untuk melatih lebih 3000 orang pegawai yang merangkumi bidang penguatkuasaan, pendakwaan dan kehakiman untuk menangani isu ini.


Kerajaan telah berusaha keras untuk membanteras jenayah ini dengan turut bekerjasama dengan International Organization of Imigrant (IOI), Suruhanjaya Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Bagi Pelarian (UNHCR) dan Amnesty International Malaysia. Malaysia juga berkongsi kepakaran yang melibatkan penyeludupan manusia dengan Amerika Syarikat, Australia, United Kingdom dan Belanda.

Selain itu, kempen untuk meningkatkan kefahaman dan profesionaslisme jentera kerajaan dalam penguatkuasaan Akta Pemerdagangan Orang 2007. Hal ini demikian kerana masih terdapat segelintir kakitangan kerajaan yang mengambil kesempatan terhadap isu sosial ini dengan menjadi orang tengah dan menerima rasuah.


Jenayah Pemerdagangan Orang ini masih baru dalam masyarakat kita pada hari ini. Oleh itu, tanpa kita sedari kita telah terjerumus dalam kancah hina dengan menjadi mangsa kepada sindiket haram ini. Pengetahuan mengenai jenayah ini mestilah diperluaskan kepada golongan majikan serta orang ramai. Kerjasama antara orang ramai dengan kerajaan amat diperlukan untuk menangani jenayah ini.